Varen 2018

In de winter compleet nieuwe kussens gekocht  bij Jaarsma-Silvius in Sneek, jammer genoeg niet klaar voordat we te water gingen.. gelukkig mochten de oude kussens retour, dus in Workum alles uit de auto, oude kussens erin en op naar Sneek.  De nieuwe kussens zouden klaar liggen in de BMW…

Daar snel de oude kussens gewisseld voor de nieuwe en weer terug gereden, ondertussen hadden de dames het schip al geschut en afgemeerd in het kommetje van Workum. Daar de nieuwe kussens de boot in en snel de auto weer terug zetten. 

We varen in het voorseizoen iets minder, hockeywedstrijden en slaapfeestjes zorgen ervoor dat we vaak pas in de loop van de zaterdag richting Workum kunnen. Ook is er iets met een verbouwing op de begane grond.

In de zomervakantie hebben we bijna 4 weken. Als het weer goed is is Zeeland het idee. Meteen op de eerste dag varen we van Workum naar Den Helder, weg van het zoet met vliegjes.. het is warm… in Den Helder krijgen we een top plekje in de haven en er wordt lekker gezwommen in de haven.

Top plek in Den Helder

Heerlijke ontspannen sfeer in de haven, dat we Den Helder nog niet eerdere hadden ontdekt.. Niels ontdekt havengenoten uit Workum, zwaait even en wordt op de terugweg van het havenkantoor uitgenodigd voor een biertje. We eten nasi bij de KMJC, eigenlijk moeten we nog een Waarschippers wimpeltje meenemen..

Waarschippers wimpel ontbreekt nog…

Volgende dag doen we IJmuiden aan, met NW 3-4 een heerlijke tocht. Tijdens het zoeken naar een box worden we geroepen, Michiel en Janneke en kids zijn bij Janneke d’r ouders aan boord. We meren ernaast af, kletsen snel bij wat hun kids zijn op en ze moeten nog naar huis.

Nog steeds NW 3-4 de dag erna naar Scheveningen, wederom een onbekende aanloop, we melden ons netjes aan en vragen of we binnen de pieren de zeilen mogen strijken. Of we maar op een rondvaart-visser van 60 meter willen letten… wij hadden de zeilen al gestreken voordat ie om het hoekje kwam, een ander schip wist precies voor die visser uit te komen tijdens het strijken… ging net goed.

Scheveningen

Even Job gebeld waar we het lekkerst vis konden gaan eten, Roeleveld daar moet je zijn…lekkere wandeling rond de haven en heerlijke vis.

De dag erna richting Hellevoetsluis, het lijkt wel admiraal zeilen richting de Maasvlakte, met een 15 tal schepen melden we ons een voor een aan om over te steken, we verbazen ons over sommige slecht te verstaanbare marifoons, terwijl we de schepen gewoon kunnen zien. Wij zijn blij met onze buiten bediening van de marifoon, echt ideaal! De eerste boei van de aanloop van het Slijkgat staat niet goed in de kaartplotter, dat werd even met de verrekijker zoeken, vanuit zee gezien ligt ie ongeveer op het strand, uiteraard aan lagerwal. We slingeren het Slijkgat in en halen het grootzeil op tijd weg, onbekend vaarwater dat relatief smal en ondiep is. We missen net een sluislichting en maken kennis met het tempo van schutten in Zeeland.

Een uur later liggen we in de sluis te wachten op het schutten… na het schutten is de sport hier om zo hard mogelijk weg te varen op je motor, wij zetten snel weer wat zeil en varen naar Hellevoetsluis. Hadden in Den Helder al een tip gehad welke haven, dus die proberen we maar uit. Bevalt goed en we blijven nog even liggen, het is nl. bloedheet, beetje lezen, nixen en schaduw maken. Buren uit Houten die een huisje in Rockanje hebben komen ’s avonds even langs, eindelijk de mogelijkheid om eens te zien waar we het steeds over hebben..

Na een paar dagen gaan we richting Willemstad, we durven het niet aan om onder de Haringvlietbrug door te zeilen, met goed timen en de kaartplotter ETA goed monitoren komen we 10 minuten voor een opening aan, wat rondjes draaien en als eerste onder de brug door. Wij zetten weer wat zeil de rest niet.. Rare jongens hier in Zeeland, een vaargeul met grote beroepsvaart steek je hier blijkbaar zo diagonaal mogelijk over, zodat je tussen tegengesteld varende beroepsvaart (lees middenberm van een snelweg) even kunt wachten… Wij varen een stukje door en doen gewoon haaks. In Willemstad maakt de havenmeester geen vrienden met Marjon, die erg veel last van d’r rug heeft, door ons te verplichten vooruit in te parkeren in een box.

De volgende dag richting Bruinisse met een beetje gelukt gaan we de Zwaan kleef aan Zeelandtocht van de Vereniging van Waarschippers treffen. Drie sluizen, elk voorzien van Zeeuwse schutsnelheid en wachttijd, verder zijn we in Bruinisse. De verenigingshaven ligt bommetje vol en bij de Marina is het ronduit asociaal gedrag om je te melden bij de havenmeester, die met een iPad op de stijger plekjes staat uit te delen. We komen op de een na laatste steiger uit vlak bij de kant in een prima ruime box met zijstijger, vooruit ingeparkeerd om niet teveel mensen langs de kuip te hebben lopen.

We zijn redelijk gaar, Marjon d’r rug gaat langzaam beter, blijven daarom lekker liggen… Zwemmen bij de overburen, huren sups om eens te proberen. Veel bezoekjes aan boord, Job en Renate, schoonvader alleen, schoonvader én schoonmoeder, Paul die Bruinisse als thuishaven heeft.

Tot nu toe heeft het Zeeuwse water ons nog niet gegrepen, we besluiten om weer richting het Noorden te gaan, varen weer richting Willemstad en gaan in de andere haven liggen, hier lekker achteruit ingeparkeerd, lopen met de dames een rondje en kopen de watersport winkel leeg, oa met een zeilpak voor Ilja.

De dag erna weer naar Hellevoetsluis, windje 4-5 rifje en HA-fok heerlijk, het hele Haringvliet is met een lange en korte slag prima te op te kruisen, het eerste half uur vaart een Dehler 31 met ons op, maar dan gaan daar de zeilen eraf en de motor aan. De rest was al aan het motoren. Wij gaan in totaal een keer of 20 overstag en hebben heerlijk gezeild als we in Hellevoetsluis aan komen.

We plannen een lange tocht… ’s nachts doorvaren en ’s ochtends op Texel aankomen. Na een laatste kennismaking met een Zeeuwse sluis zijn we 3 kwartier later dan gepland weer in het Slijkgat, de wind staat er pal in, met het grootzeil op voor wat helling en stabiliteit gaan we motorsailend naar buiten, hoge deining. Na anderhalf uur of zo kunnen we eindelijk de HA erbij zetten en afvallen richting de Maasvlakte. Het golft naar van de golven die terugkaatsen van de Maasvlakte weer de zee op. Marjon heeft nergens last van, Niels en de dametjes steeds meer. Het wordt later en de dametjes zitten buiten aangelijnd onder dekentjes. Precies voor de Maasgeul voert Niels de visjes en gaat out.. naar binnen ogen dicht en op z’n rug liggend gaat het een beetje. Marjon en Henk (stuurautomaat) varen verder, er liggen wat voor anker liggende schepen in de weg, waardoor er veel met de hand gestuurd moet worden. We besluiten IJmuiden weer aan te lopen. Niels gaat weer liggen. Een klein half uurtje voor de pier komt Niels weer naar buiten. We varen tussen de pieren en strijken de zeilen, inmiddels is het kwart voor twee ’s nachts en de dametjes liggen nog steeds onder hun dekentjes buiten. We leggen snel aan en gaan allemaal slapen. De volgende ochtend ruimen we het schip op en spoelen het zout van het dek.

Na een rondje lopen over de Zuidpier en een boodschapje gaan we richting Amsterdam, proberen zo veel mogelijk te zeilen maar dat schiet niet op. Het uitzicht is niet echt mooi, de vliegtuigen maken herrie genoeg en het gebrek aan snelheid doen ons de motor starten. We motoren verder, nog even wachten op een groot schip dat een haven uitkomt en dan door. Achter het Centraal Station steken we over naar de Sixhaven. We zijn best een groot schip in het haventje… heel voorzichtig met 5cm links en rechts komen we op ons plekje uit, tussen de rijen naast een ander schip. Wat lijnen naar de kant en prima plekje. Fijne Amsterdamse havenmeester die ons de haven uitlegt. Ergens hadden we gelezen dat bij Ponf Neuf de beste patat van Amsterdam te halen is, dat gaan we testen…. super gezellige mensen en super lekkere patat, alleen daarom zou je teruggaan naar de Sixhaven!