Varen 2014

Na een winter hard klussen en laten klussen kunnen we weer te water. Hoe zal het nieuwe roer sturen? Gaan de nieuwe vallen, valgeleiders en valstoppers net zo soepel werken als op de kwarttonner? Doet alle elektra het?

Op Koningsdag wordt Hydraat weer op de kar gezet, eenmaal buiten de loods, een flink eind omhoog om het nieuwe roer eronder te monteren.

Na de lunch voor het laatst de wandeling naar de buren voor het gebruik van de kraan. Mast erop en omvaren naar de loods om spullen aan boord te brengen. Als alles weer een beetje z’n plekje heeft gevonden, de loods leeg is, de auto buiten het hek staat, varen we naar de Sneekerjachthaven.

Tijdens het varen is er niet echt veel koelwater, wél witte damp…. kortom de motor koelt niet zoals het hoort. Gelukkig hoeven we niet ver. De vlogende ochtend vervangen we preventief de impeller, maar dat is het niet…. wel lekt de waterpomp aan de achterkant, grrr de waterkeerring lekt. Hmm nu hebben we een monteur nodig, wie moeten we daarvoor hebben?? Een belletje naar Wieke van onze winterstalling en we hebben een naam en telefoonnummer. Mark Bijstra kan dezelfde avond nog komen, hij demonteert de waterpomp en verwacht 2 dagen later terug te zijn. Gelukkig liggen we hartje Sneek, de kluslijst was nog niet af en er staat geen wind. We komen die twee dagen wel door.

Loop je ’s middags midden in Sneek belt Mark al… of ie de waterpomp kan komen monteren…. dan maar geen ijsje en stevig doorlopen. De waterpomp wordt weer gemonteerd, alle rubber afdichtingen vervangen we ook meteen, Mark heeft ook een nieuw deksel op de pomp gezet. We laten de motor even draaien en meer koelwater dan het eerste stukje motoren. We blijven nog in Sneek liggen bij gebrek aan wind, de volgende ochtend gooien we eindelijk los.

We motoren richting het Sneekermeer, toch weer witte damp… witte damp is of een lekke koppakking of water dat in het uitlaat-systeem verdampt, omdat er te weinig koelwater door de intercooler gaat. We besluiten zo veel mogelijk te zeilen, bedanken de brugwachter in het PM-kanaal ‘hartelijk’ voor het voor onze neus dichtgooien van de brug. We zeilen naar Heeg, rustig op de motor de haven in en op naar de supermarkt voor schoonmaak-azijn en boodschappen.

Vier liter schoonmaakazijn in de puts, afsluiter van de motor dicht, slang eraf, slang in de puts en het azijn op laten zuigen door de motor, motor uit, slang weer op de afsluiter en een nachtje laten intrekken, het idee is dat kalkaanslag in de intercooler het verliest van het zuur. Het idee werkt! De volgende ochtend varen we weer met meer koelwater dan ooit! Het koelwater is ook een stuk koeler. Nu weer vertrouwen opbouwen in de koeling van de motor. We varen via Workum naar Medemblik, mocht de motor door Workum alsnog opstandig worden, dan kunnen we Hydraat afmeren in onze box en met de auto weer naar huis. Het gaat helemaal goed, windje kleine 5, aan de wind met een rif en HA-fok is het nieuwe roer een feestje om mee te sturen, wel een beetje roerdruk, licht, snel en direct stuurt het! In de sluis attendeert de sluiswachter ons op de verwachtte wind, NO 6, het werkfokje gaat erop en we knallen naar Medemblik.

IMG_3241
9.47 knopen!

Hoe zit die aanloop ook alweer? De kerken die je ziet staan rechts van de ingang en zijn niet kasteel Radbout, dat zie je vanaf het water niet. In de GPS staat de opening goed, met behoorlijke golven en Medemblik lagerwal varen we tot minder dan een halve mijl door, motor aan, in een stormrondje het grootzeil eraf, dat kan nu want de vallen, valgeleiders en valstoppers werken super, het grootzeil valt echt zo naar beneden! Met de motor bij op de fok naar binnen en tussen de havenhoofden gaat de fok naar beneden. We varen door de brug en liggen weer prima! De volgende dag is het Reddingbootdag van de KNRM, we zijn donateur en we kunnen met z’n vieren een rondje mee op de reddingboot! Met 30 knopen wordt het IJsselmeer echt klein 😉

Heb je een spinakerboom aan boord, oogje en blokje voor de spiboom-neerhouder op het voordek, spiboom-ophouder door de mast, bevestigingspunten voor blokken voor de spischoten maar geen spinaker… gelukkig is er Marktplaats en met een beetje speurwerk een passende spi gevonden voor een nette prijs en we mogen ‘m proberen. Vrijdags tijdens het zwemmen van de meisjes snel ophalen, na het zwemmen direct door naar Workum, er komt nl. erg lekker weer aan, ’s avonds de spi uit z’n zak halen en er weer goed instoppen, groot, heel erg groot….

Wind is er nauwelijks, maar wij komen wél een beetje vooruit op het Heegermeer, we dobberen naar Heeg. Kopen zeilhandschoenen, voor de veiligheid, bij wind een spischoot laten schieten doet pijn zonder handschoen… Niels past alle handschoenen van het rek, uiteraard zitten de laatste het lekkerst, Ilja heeft minder keus in de kleinste maat.

De volgende dag staat er iets wind, spi er weer op en nu merk je echt dat er een lap zeil bij staat. Stukje halve winds met spi ging ook prima! De spi past prima, die blijft dus! Nu bedenken hoe we de barberhaulers willen gaan maken, die heb je toch echt nodig.

Het vakantiegeld is binnen, Marjon is jarig geweest, we kunnen weer een deel van de wensenlijst omzetting in ‘aangepast’. De ankerketting wordt vervangen door een ankerloodlijn, de GPS (die geen positie meer doorgaf) vervangen we door een Garmin GPSMap 527 kaartplotter en voor de barberhaulers kopen we 2 Spinlock PXR klemmen. De kaartplotter is een prachtig speeltje, de echte Garmin kaart hebben we (nog) niet gekocht, we gaan eerst proberen met de OpenSeaMap die open source is. Je kunt de kaartplotter zelfs direct vanaf je iPad bedienen. De marifoon is aan de kaartplotter gekoppeld, in geval van nood wordt onze positie meegezonden en als we een ‘distress-call’ op de marifoon ontvangen, wordt die positie meteen als waypoint in de kaartplotter gezet.

’s Middags puzzelen we over de plek van de klemmen voor de barberhaulers, Job denkt ook mee en heeft een goed idee. We slapen er nog een nachtje over. De volgende dag zijn we het er over eens dat we de goede plek gevonden hebben. Boutjes, ringen en borgmoertjes uitzoeken, gaatjes boren en weer eens de bakskist in…

In het eerste weekend van juli brengen we de meisjes onder bij opa en oma, wij gaan voor het eerst de 8 uurs van de Vereniging van Waarschippers varen. Vrijdag aan het eind van de middag aan boord, we schutten naar buiten en leggen aan in het kommetje van Workum, Erik (broertje van Marjon) vaart mee en komt rond 21:00 uur. Niet veel later komt Henri met z’n 740 achter ons liggen en Job en Luc komen ook nog met Reade Wikel.

De start is om 9:00 uur bij de H2W1, we schatten de te motoren tijd allemaal verkeerd in en starten allemaal minimaal 5 minuten te laat. Prima weer, zuid-zuid-westen windje 3, HA-fok erop en laat maar lekker lopen, met drie bootjes op naar de VF-A. Wij kiezen daarna om naar de overkant van het IJsselmeer te varen, iets hoger dan halve wind naar de WV12, Job kiest ervoor om hoger te varen en kiest voor de WV19, Henri gaat voor de Sport-B.

Rakkenkaart 8 uurs 2014
Rakkenkaart 8 uurs 2014

Vlak voor de WV12 mag het eerste rif erin, de lucht betrekt en de voorspelde regen laat niet lang op zich wachten.

Bij de WV12 vaart een groot motorjacht rond, die stuurboordswal in de vaargeul vaart, wij kunnen er voorlangs en moeten een stukje doorvaren voordat we overstag kunnen en de WV12 daadwerkelijk kunnen ronden. Op naar de LC5, de wind is iets naar het westen gedraaid, dus weer tussen halve wind en aan de wind varen, de combinatie van snelheid en toch hoogte winnen is een beetje de tactiek.

De wind trekt voor en tijdens de regen nog verder aan, het tweede rif gaat erin. Het gaat hard, en daarna nog harder. We zijn niet topfit (lees aan vakantie toe) hebben onervaren bemanning aan boord en kijken elkaar aan, gaan we dit nog 4,5 uur volhouden? Nee… vlak voor de LC5 verleggen we de koers naar de H2W1, met het tweede rif er nog in lopen we 9 knopen. We melden ons af bij de organisatie en een uurtje later varen we ’t Soal weer in, in het kommetje voor de sluis licht Henri ook, zijn dochter was (te) zeeziek geworden. Volgens jaar gaan we de 8 uurs weer proberen.

Zomervakantie, Ilja de eerste week op zeilkamp, puzzelen met logeren, wie wanneer thuis is en werkt. De laatste drie weken van de zomervakantie hebben we met z’n allen vrij, in 2013 was augustus prachtig. Plan is om lekker op de Wadden te gaan varen, maar augustus 2014 was anders…. veel wind en heel veel regen… we beginnen relaxed in Friesland, Heeg, Sneek, op de motor binnendoor naar Makkum, in Tjerkwerd zijn we het motoren zat en leggen aan. Kinderen spelen wat op het schoolplein en het hele dorp weet binnen een half uur dat we er liggen. Beetje middle of no where, thuisbezorgd.nl komt hier niet! De volgende morgen liggen we om 9:00 uur voor de brug, brugwachter snapt er niets van, zo vroeg dat kan helemaal niet, de andere bruggen hebben nl. nog niet gedraaid… ruim een uur later bij Makkum geschut en het lijkt normaal weer, windje 3 uit het ZO, droog. We varen naar Medemblik. Uiteraard willen we door de brug naar de leuke haven, maar de brug is opstandig, doet ie ’t wel of niet?? We leggen even aan naast het Waarschip 900 Late Again, marifoon aan en wachten. Uurtje later gaat de brug op handbediening open. Het weer wordt slecht… we liggen 4 dagen in Medemblik geparkeerd, gelukkig kan je in Medemblik precies 4 dagen de kids vermaken…. Binnenspeeltuin, bakkerijmuseum, kasteel Radbout.

Eindelijk weer even iets normaler weer, vooruitzichten zijn ook redelijk, op naar Den Oever, liggen aan de buitenkant van de stijger van de marina net aan de goede kant van het hoekje, de wind trekt aan de aan de andere kant van het hoekje staan golven van een halve meter…

Volgende ochtend schutten, of we helemaal door willen varen tot de deuren, over de marifoon hadden we al over de Prins Willem Alexander gehoord, maar dat ie bijna de hele sluis vult… z’n boeg hang ongeveer boven ons achterdek. We varen de sluis uit en verkennen de buitenhaven, zodat de PWA er langs kan. De buitenhaven is kaal met weinig voorziening, maar beter dan de veel te dure marina.

Wind is pittig en pal tegen, we motoren een flink stuk, we zijn blij dat we dit niet met de kwarttonner hoeven te doen, zo’n groot schip is toch wel fijn… toch nog zeiltjes er op en halve wind naar Texel. Het is niet druk, vinden een prima plekje om achteruit in te parkeren en kunnen mooi iedereen langs zien varen. Lunchen bij de vishandel over de dijk, meisjes lekker haaien kijken en we verkijken ons (weer) op de porties. Doen een dagje Ecomare en genieten van de zoute lucht.

Weer even wachten op ‘normaal’ weer, deze augustus is te koud.. en vooral te nat.. we vertrekken iets te vroeg uit Oudeschild hebben nog een klein stroompje tegen maar het is wel erg lekker weer. Zien buien langstrekken, op eentje na… en wat voor een… we varen net het smalle deel van de Doove Balg in, nog vol tuig met de Genua 2, de regen gaat aan, de wind ook, maar we houden het net, net geen 10 knopen door het water… in de bui loopt het zicht heel erg terug… pas als je naast de boei vaart zie je net de volgende… die een nog geen drie kwart mijl verder licht. Het wordt weer droog en de stroming helpt flink, bij Kornwerd naar binnen nemen wij een krappe bocht, een X41 wordt door de stroming op de zandplaat naast de kardinaal gezet, de conversatie over de marifoon tussen de X en de sluiswachters is leuk. Ze komen niet op het idee het anker uit de gooien en een uurtje te wachten… we waren pas net half tij.

We kunnen meteen schutten, Ilja en Fenna liggen binnen filmpjes te kijken, we varen het IJsselmeer op en Ilja roept vanuit het vooronder ‘volgens mij varen we op het IJsselmeer, wat een rot golven!’ We varen naar Workum, ruimen het schip op en gaan naar huis.

September geeft weer normaal weer, varen in een weekend even naar Texel op en neer, gewoon omdat het kan…. Heerlijk!

Eind september het Fluessen-evenement, het eerste wedstrijdje met de 900+, na het zwemmen op vrijdagavond worden Fenna en Niels opgehaald door Niels Henning, Fenna valt snel in slaap en in Workum leg ik haar zo in d’r kooi. We drinken nog een paar biertjes en zetten de wekker. De volgende ochtend kijken we naar buiten, mist, heel veel mist… we ontbijten en gaan op de motor door Workum. Na de laatste brug toch maar de navigatie-verlichting aan. Hele tocht naar Elahuizen motoren.

Na weer vele bekenden gezien te hebben en een boterham, gaan we het water op, weinig wind, maar wel een zonnetje. We zien dat de baan er scheef in licht en dat het rak na de gijpboei te hoog wordt om te spinakeren. De wil is er, maar uit gezeilde Genua 2 doet aan de wind te weinig. Wel lekker met de spinaker erop naar beneden. We vermaken ons prima.

Aan het eind van de middag komen Marjon en Ilja naar Elahuizen, wisselen auto met Niels Henning, daarna verkassen we toch naar een (te ondiepe) box vanwege al het geklots. Eten en gezelligheid, morgen nog twee wedstrijdjes.

Gelukkig is er wind gekomen, met de HA-fok en een vol grootzeil varen we nu in de buurt van de andere grotere schepen, tweede wedstrijd rifje erbij. Resultaten van de tweede dag zijn een stuk beter.

Eind september is Ilja jarig en ze wilde graag haar ‘grote mensen feestje’ aan boord vieren. Zo gezegd zo gedaan. Vrijdagavond naar Workum gereden en zaterdagochtend snel naar Heeg. Opa en oma Zeeland komen aan boord, ceadeautje uitpakken, koffie en een stukje varen, kijken of opa nog kan zeilen. Weinig wind, volgens Ilja ‘echt opa en oma weer’ we kruizen richting Elahuizen en op de spinaker terug. Eind van de middag komen Job, Renate, Ylse en Menno met Reade Wikel, Martin en Mascha met Job’s W600-tje en Bart, Esther, Wiebe en Renske met Bart’s nieuwe cat/vlot.

De kinderen vermaken elkaar, de kuip van Hydraat zit vol….

De volgende dag komen opa en oma Groningen, daarmee varen we richting Workum. Ook een lekker stuk met de spinaker.

In de herstvakantie is Fenna aan het logeren met d’r nichtje in Groningen, wij varen met Ilja. De weerberichten verwachten storm… slecht weer uitzitten hebben we al genoeg gedaan dit seizoen, we varen naar Sneek, maken de boot goed schoon, halen de auto en gaan naar huis. Donderdags gaan we met de nieuwe kraan het water uit. De loods in is passen en proberen, na anderhalf uur proberen en steken staat Hydraat weer op de vertrouwde plek in de loods.